โรควิตกกังวล: ประเภท, สาเหตุ, อาการ, การวินิจฉัย, และการรักษา

สิ่งแรกที่จะสร้างที่นี่เป็นที่วิตกกังวลเป็นปกติอย่างสมบูรณ์, และมันยังสามารถเปิดออกเพื่อจะเป็นโรคทางการแพทย์. ความวิตกกังวลจึงเป็นความรู้สึกของความเข้าใจและความหวาดกลัวที่มีเอกลักษณ์เฉพาะด้วยเหงื่อออก, ใจสั่น, ความหงุดหงิด, และความรู้สึกของความเครียด. เกิน 20 ล้านผู้ใหญ่ชาวอเมริกันประสบความวิตกกังวล, และจะมีการตั้งข้อสังเกตว่าจะเป็นสาเหตุสำคัญของความเจ็บป่วยทางจิตในสหรัฐอเมริกา. ด้วยเหตุนี้, ความวิตกกังวลมักจะเกิดจากเกิดความเครียด, และบางครั้งด้วยความกลัวในสิ่งที่ไม่อยู่.

เราทุกคนได้สัมผัสกับความวิตกกังวลหรือความกังวลใจเป็นผลมาจากเกิดความเครียดจากการทำงานของเรา, ความสัมพันธ์ที่โรแมนติกหรือการสมรส, กลัวสุขภาพ, และปัญหาทางการเงิน, แต่ความวิตกกังวลที่เกิดจากการเกิดความเครียดเหล่านี้มักจะหายไปเมื่อเกิดความเครียดได้รับการแก้ไข. อย่างไรก็ตาม, ความวิตกกังวลเรื้อรังสามารถนำไปสู่​​รูปแบบของ โรควิตกกังวลทั่วไป (เดินไปเดินมา) ที่อารมณ์ความรู้สึกที่ไม่ดีหรือความกังวลที่ไม่เฉพาะเจาะจงสามารถก่อให้เกิดโรค, โรคตื่นตระหนก, และแม้กระทั่งอาการป่วยทางจิต.

[ad name=”LinkAds”]

ประเภทของความผิดปกติของความวิตกกังวล

• โรคตื่นตระหนก: คนที่นี่รู้สึกของความหวาดกลัวว่าอาจจะมีการเปิดกับพวกเขา. มันอาจจะมีความหวาดกลัวจริงหรือคิด, และความกังวลที่มีความคิดริเริ่มเพื่อความปลอดภัยส่วนบุคคลและความเป็นอยู่.
• ความผิดปกติของความวิตกกังวลทางสังคม: คนที่นี่มักจะประหม่าและถอนตัวออกจากคนอื่น ๆ ออกมาจากความรู้สึกของการเป็นไม่เพียงพอหรือไม่มีหลักประกัน. คนดังกล่าวถอนตัวออกจากสถานการณ์ทางสังคมและความสัมพันธ์ของพวกเขาประสบผล.
• โรคที่เฉพาะเจาะจง: ระดับของคนนี้กลัวแมงมุม, งู, ความสูง, หรือแม้กระทั่งการบินในเครื่องบิน. ขอบเขตของความกลัวของพวกเขามักจะออกมาจากสัดส่วนกับความเป็นจริงบนพื้นดิน.
• โรควิตกกังวลทั่วไป (เดินไปเดินมา): ที่นี่คนกลัวเพียงไม่มีเหตุผลที่ชัดเจน. พวกเขาเพียงแค่กลัวว่าสิ่งที่อาจจะเกิดขึ้นหรือที่เกิดขึ้น, เมื่อมีจริงไม่มีอะไรที่จะสนับสนุนความรู้สึกของตน.

อาการที่เกิดจากความผิดปกติของความวิตกกังวล

ต่อไปนี้คือบางส่วนของอาการของความผิดปกติของความวิตกกังวล:

• ความรู้สึกของความกลัวหมดสติ, ความหวาดกลัว, และความไม่สบายใจ
• นอนไม่หลับหรือนอนไม่หลับ
• มือขับเหงื่อและเท้า, และเพิ่มเหงื่อ
• ความยากลำบากในการหายใจหรือหายใจถี่
• แข่งเต้นของหัวใจ
• ปากแห้ง
• ความปรารถนาที่จะมักจะใช้ห้องน้ำ
• รู้สึกเสียวซ่าความรู้สึกและชาในแขนขา
• สำลักก้อนในลำคอและหน้าอก
• ร้อนรนและความไม่สบายใจ
• คลื่นไส้และเวียนศีรษะ

สาเหตุของการเกิดความผิดปกติของความวิตกกังวล

มันมักจะเป็นเรื่องยากที่จะระบุ สิ่งที่ทำให้เกิดความวิตกกังวลในคน, บางครั้งเกิดความเครียดไม่กี่สามารถระบุได้, และบางครั้งก็ไม่มีอะไรที่สามารถมองเห็นได้จะก่อให้เกิดโรควิตกกังวล.

• ปัญหาที่เกี่ยวข้องกับงานและความท้าทาย
• การเงินและปัญหาทางการเงิน
• ความท้าทายที่โรแมนติกและการสมรส
• ความยากลำบากทางวิชาการและการศึกษา
• กลัวมากกว่าสุขภาพอ่อนแอ, หรือเงื่อนไขทางการแพทย์ที่รักษาไม่หาย
• เหตุการณ์ที่กระทบกระเทือนจิตใจ
• ความกลัวของสถ​​านการณ์ที่กำลังจะมาถึงเช่นการหย่าร้าง, การถอดถอน, ความล้มเหลว, การล้มละลาย, ฯลฯ
• ปัจจัยอื่น ๆ ที่ไม่รู้จักจูงใจให้คนที่จะเจ็บป่วยทางจิต

การวินิจฉัยความผิดปกติของความวิตกกังวล

มีจริงไม่มีขั้นตอนทางการแพทย์ที่เฉพาะเจาะจงสำหรับ การวินิจฉัยความผิดปกติของความวิตกกังวล, แต่แพทย์ที่ผ่านการฝึกอบรมมักจะประเมินสภาพของคุณขึ้นอยู่กับผลการสัมภาษณ์. แพทย์จะถามเกี่ยวกับประวัติทางการแพทย์แล้วตรวจสอบถ้าคุณมีพื้นฐานการเจ็บป่วยใด ๆ ที่มีการสูญเสียสุขภาพของคุณ. คุณอาจจะได้รับการตรวจสอบโดยนักจิตวิทยาหรือจิตแพทย์เพื่อขอความช่วยเหลือ, และแพทย์ผู้เชี่ยวชาญจะศึกษาสำหรับพฤติกรรมโดยเฉพาะอย่างยิ่งและทัศนคติที่อาจทำให้คุณออกไปเป็นทุกข์โรควิตกกังวลใด ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง, หรือเป็นคุ้มดีคุ้มร้าย.

การรักษาความผิดปกติของความวิตกกังวล

การรวมกันดังต่อไปนี้อาจจะมีการใช้ในการรักษาสำหรับโรควิตกกังวลขึ้นอยู่กับอินสแตนซ์ของคุณโดยเฉพาะ.

• ยาเสพติดป้องกัน depressant และยารักษาโรคความวิตกกังวลลดอื่​​น ๆ
• จิตบำบัดที่ผู้เชี่ยวชาญทางการแพทย์ช่วยให้ผู้ป่วยพูดคุยผ่านปัญหาของพวกเขาเพื่อบรรเทาจิตใจของพวกเขาจากความกังวลของพวกเขา
• รักษาความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับพฤติกรรมที่ผู้เชี่ยวชาญทางการแพทย์ช่วยให้ผู้ป่วยที่จะเปลี่ยนวิธีที่พวกเขาคิดและประพฤติตนอยู่ในความสัมพันธ์กับสาเหตุของปัญหาของพวกเขา
• การบำบัดผ่อนคลายที่มีวัตถุประสงค์ที่จะผ่อนคลายเส้นประสาทและบรรเทาจิตใจของผู้ป่วย
• การลงทะเบียนใน กลุ่มสนับสนุน และศูนย์บำบัดโรคอื่น ๆ
• การเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตที่อาจรวมถึงการเปลี่ยนแปลงการทำงาน, ป้องกันปัญหาครอบครัว, และการอดอาหารการเปลี่ยนแปลงคาเฟอีน, ที่สูบบุหรี่, และโรคพิษสุราเรื้อรังหมู่คนอื่น ๆ.